Kederle karışık sağanak sevinçli
Yüreğim yara bere içinde,
Tenimde bir tentürdiyot kokusu! Kana kana kanarken tüm kandırılmışlıklarıma Dilimde kendi cümlelerimin korkusu... Geceler; Daha ne kadar kararabilir ki dedikçe daha siyah olurken Ve ellerim daha ne kadar üşür diye düşünürken Buz tutuyorum uzakken ellerinden! İki yakası bir araya gelmiyor yaşadığım şehrin Ve ben iki kelimeyi yan yana söylemekten acizim! Varsa yoksa; Sen,sen ve sen... Ömrüm, Kederle karışık sağanak sevinçli Ve gözlerimde bir yalnızlık uykusu! Akreple yelkovan hiç kımıldamıyor; Saat hep sen,hep sen Ve inatla sen... |