ÇAYI ÇOK KADEHSEYEN NESİL BİZİZAnnelerimiz üzüntüden doğurmuş olmalı bizi 9 Ocak 1990´dan beri çayın tadını alamıyorum ölüm de kıskanılacak bir şeydir canım benim bu kış üşüdüklerimi bavula sığdıramıyorum siyah beyaz gişe önleri öpüşmek içindir heyhat Rebecca`ya kuşağımız yetmeyebilir ne tezat tarihi tarihçiler bilir İkinci yeniden beri şair olmayı beceremiyorum "yok kimsenin kadeh tokuşturacak kimsesi cenaze namazıma bir tek ben katılacağım" çiçeği saksıya ters yerleştiren kör olası düzen ağaçların beklemekten insan oluşunu anımsa mayısın hazirana cilvesi ne güzel ne güzel heyhat Shakespeare ölmüş olabilir ne tezat aşkı aşık olanlar bilir acının bizi yontmasıyla görkemli yalnızlık Paris güzel şehir diyorlar İstanbul aşık olmak için fazla kalabalık martıların güzergahı simitler boyu ve ben heyhat Eminönüden beri bir şey ifade edemiyorum.. Cemil Kara |