SEVDANIN YELİBaşımda sevdanın yeli esiyor Beni senden etme kurban olduğum Esiyor dedimse deli esiyor Öksüz koyup gitme kurban olduğum Sevenini ateşinle kavurdun Çoktan beri can evimden vururdun Küllenmiş yüreği yakar dururdun N olur kaşın çatma kurban olduğum Aslım idin keremini bilmedin Didelerden akan yaşı silmedin Her gel deyi şimde çıkıp gelmedin Ele beni satma kurban olduğum Sinsi sin si yollarımda gezerek Gözlerinle gözlerimi süzerek Sevmiyorum diye dudak büzerek Gönlüme dert katma kurban olduğum Yükselim sevdanla sarardım soldum Tanıdıkça sana doyamaz oldum Her türlü belana korkusuz daldım Suçu bana atma kurban olduğum Osman YÜKSEL |
Yanlız şairim,ne ölmek nefessiz kalmaktır,nede yaşamak nefes almaktır..!
Yaşamak sevilmeyi hak eden,birine yaşamını harcamaktır..işte sizde aynen böyle demişsiniz şiirde.
sevilen buna değiyorsa şayet ölmeye değer. İşte böylesi bir ahval ile yüreğiniz kalemini konuşturmuş,
Şayet değmiyorsa zaten yapabilecekte fazlaca birşey yok demektir..
Hüzün sarmalında yanan bir yüreğin serzenişlerini mısralarında okudum can Yürekten tebriklerimi gönderiyorum
Nice güzel paylaşımlarda buluşmak dileklerimle