VEREMEDİM
Hayatın en tatlı baharındayım
Acıyı da sevinci de tadında yaşıyorum Acılarımı sevmeyi öğreniyorum Ama öğrenemedim Kanadı kırık bir güvercine bakmayı Sevmeyi öğrenemedim aslınca Ve umut veremedim sana küçüğüm Veremem... Aramızda dağlar yok , Ateş var Yakamam seni küçüğüm ! Yaktıysam affet! Çok kırıldı benim de kanatlarım Avcı çok zalim baktı Baktığı yerleri hep kanattı Gönül kuşumu hep ağlattı Çok yandı dili ,çok sızladı Sonra çok yüksek bir tepeye otağ kurdu Oradan yazıyor sana küçüğüm Yazarken kanatıyor biliyorum Kanasın ki sağlam kanatların olsun Kanasın ki yakamasın gönlünü ateşi Kanasın ki senin otağın daha yüksek olsun Ruhuna şefkat dolsun Silinsin hicran dolu yaşların izleri |