Olur’’ya, bir gün gelir
Ogün Geç, yada erken kim’’bilir
Allah yürü’’ya, kulum der
Sına’’mak, için, seni bilader

Aman’’ha, şaşırıp’’da, başka yoldan gitme
Hani gözün kördü’’ya, açılınca başkasının gözünü, deşme
Uzun sürmez, hiç şüp’’he, etme dönersin eski haline
Hayret, edersin, ibret alırsan oda, Allah, Allah, bu neydi ya diye

Had’’da, bırak eski halini, eskisinden beter,
Milletin diline düşersin sonradan görme gavurdan dönme derler
Bir daha eski haline dönmez artık, çöpe gidersin
Ben etrafı bakarken gördüm, kaç kere hemde/ aynı hatayı sen düşmeyesin


Aman hele, hem kel, hem’’de, hodul olma’’ha / aman’’ha
Kırdıysan vesile olanı, git gönlünü al, almadan gelme da’’ha
Allah nankörleri sevmez, yüksek dağları sen yaratmadın’’ki, güldürme kendini
Bak kainatı? düşün biraz enini boyunu; sende’’ki,( can ) emanet, bırak tenini
Yahya ; Aydın .