Güzel Gözün Sen de AğlıyorDüş şehrimde sensiz bir günler daha geçiyor bir gün bir günleri daha hazinelerime gömülüyor gözlerim kararmış kayıplarına ama olmuş bakışlarım göz kapaklarıma mandalina kabukları kar ettirmiyor yüreğim grileşen mavilerin çıkmazlığı içinde bir yanım karamsar bakıyor bir yanım sıkışık bir yanım ılık yanım soğuk bir yanım ışık dolu yere yatırılmış merdivenin gök yüzüne doğru tırmanan yalvaran basamakları yorgun direncin savaşında sim-yasını arayan can çiçeğin sıkışması içinde sanki bir yerlerden bir yerlere geçiş dönemi yaşatıyor - ey aşkın gözlerimdeki damlası ! öylesine değil ölürcesine geçişler sana ulaşmak için enerji sarf ediyor tekrar barajlar dolusu elektrik üretsin diye ey sevda kervanı m ! kavuş-taklarına haber uçmaz gönül çıkmaz kuşağımı bağladın ki bağlamışım belime gök kuşağından kavuş-taklarını yıllar aylara günler saatlere ceza veriyorken bülbül habersiz olmuş güzel gözün den biçaredir gülün susuz yarınlarından bil ki gül dalında bülbül değil ruhudur kayıp ağlayan ey aymaz ayaz rüzğarım ! kıskandığın kurak esintilerinde yok hani neredesin kaç kez yenik düştü güzel gözün dönmelerine kaç kez savaştı kaç kez soyundu yollarına bak ta şurası sana ait yanı nasıl sızlar soğuk yolları mesken mi tuttun uzak elleri yar mı bildin işkenceleri bal mı ettin ey güneş sıcaklığım ! her güneş batımı hüzünlenir her güneş doğuşu umutlanır her güneş tutulması ağlatıyor yeter ki halatım ol limanım da olsun demirler-im çapakları ma ey sen görmeyen sen ! görmezliğin kaçışlarında yüzdürme üşüyor gülün sular altında bırakma kör kuyuların derin dipleri büyük taş bense küçük yüzmeyi bilemeyen taş çığlıklara taş bağlamış gözünde yaş gözleri kanlı tekne tutturamaz deniz dar vakit akşamları çabuk geçer bırakırım yollarına kimler acısın cemrenin her aydınlanması sanadır gülün her köşe başında sen diye el sallat ma önüne çıkan her kişiye sen diye baktırma her durakta gülümseyip her durakta ağlatma eyletme öldürme düşürme yarma yorma yuvasız kuşlar gibi üşütme dondurma sanadır yüreğim aşka kesik bırakma kirpiklerin son bakış resmi çizmesin kastın kime kendine mi yoksa güzel gözüne mi aşk dan öte cismime mi yoksa can ismi aşkına mı kefen lerim asumana kendimi çıkartamaz telkinlerin ben, ben, gene ben, sarılırım sana tüm özlemlerimle daha fazla fecir yüzlü ecir gözlü bekletme günahı boynuma saklarken gözlerim seni arıyor aşk zindanına esir düşmüş sefir sefil sebil mecburlarına bitap düşse de ruhun ağırlığına düşlerinden kanatlanıyor bu sana tanrının bir emaneti hediyesidir diyor sen ey kalbim ! hazırların da yakınların dayım en yeşil zamanlara ekiyorum yarınları umutlarımı başak ettim umutsuz değilim yar susturuyorum çığlıkları eritiyorum yudumlayarak aşkı filizlenen her göz bakışına sebebi türkü yakacağım sebebi olmuş sebebi olmamış güzel gözün ağlayan sebepleri oradan hayrına seyredersin gayrı güzellerin aşkı asil devlerin aşkı büyük olurmuş . Gülay GÖKTÜRK |
kutlarım usta kalemi.