İlk-Yaşam
Gece:intihar gibi, kendimi çocukluğumdan aşağı atıyorum.
Tutunamadığım karanlığımda izliyorum- düşerken - tüm o günahlarımı. Günahlar ki, yokluğun temalı acılar karnavalı. Yağmur damlalarının arasına sakladığım - gözyaşları.. Dudağımda unuttuğum buseden dem vuruyor. Oturuyor karşımda yalnızlığım - kahkahalarıyla sensizliğimi anlatıyor.. Her harfinde anlatışın, kulaklarımda bir gürültü daha kopuyor.. Harmoni günahlar senfonisinden bir melodiyi andırıyor yakarışlarım.. Yenilginin gururunu okşuyor, ıstırap kokan alkışlarım... |