Gam’ın şaftı çıkmış/kından
az uz beğenilmiş bir kısrak burukluğunun hüznü
emniyetsizsin sen göz uçların da şaha mı kalkmış silik kalan o siluetin Arı-kıt sakın ha hiç gücenme o astarsız yüzünle af da dilenme tükürüldüğün an zaten bitmişti her bir şey kinimiz de ki sus payı içimiz de derin bir durgunluk hâkimiyetin de oysa son denilen damladayım şimdi ben ve kestiğin o serdeyim gamın şaftı çıkmış/kından gen koptu us yitikliğin de ve her yer duman Arı-kıt sakın ha hiç alınma baş bozuktu zaten sakın hiş boşa da kılıf uydurma duygular da ki kör hislerin sisin içinde yitirdim sensizlikte kalbimin af’ını biçilmiş kaftanın uymayışının bir sebebi de bu şu an edebin utanıp da kaçtığı andayız avuçlar açılmıyor ki… nedamet dilensin burçlarıma konan bu son lebin olsun günah makinesi gibi yontmadan önce düşünecektin değerimi kin kamçısı niyetiyle önüne çökertilmeden önce iblisin kokusu zaten çok öncelerinden sinmişti bir kere üzerine Arı-kıt sakın ha hiç germe asla kopmayacaktır güruhlar arsızlığa sönsün tüm ışıklar hem tüm gönüllerden hem de tüm gözlerden hiç gördün mü bir kalbin çırpınışını ki sen şahlanmış görkemin tümünü önüme döksen ki ne İçimin için de ki o saf çocuk yok artık seni tek oyuncak sanıp da oynayacak… (25.01.2014) AZAP… |
başka söze ne hacet üstadım
kaleminiz daim olsun
selam ve saygılarımla