Gönül Tabip Kendi YarasınaDilimin ucunda yıpranmış eski bir şarkı Daralır odam daralır camları Yorgun bedenim bir dünya taşır Eski zamanların ruhu canıma yapışır Aydınlıklardan uzaktayım Hüzün kuşlarının kanatlarındayım Bin hatıra bir damla gözyaşımda Gönül yine tabip kendi yarasına Masanın ortasında bir ömrün efkárı Bu gönlü şimdi hangi dağa yaslamalı Şaraba veriyorum dudaklarımı hatırına Gönül yine tabip kendi yarasına |