Hayat Dediğin
HAYAT DEDİĞİN -2005-
Hayat dediğin nedir ki Sabah güneşti doğdu kapımdan Akşam ay gibi göründü aştı ufkumdan Işığa koşan kelebekler gibi Döndüm durdum kendi etrafımda Belleğime kazınmış kaderime çizilmiş Elimden düşmeyen pusulaydı hayat Yamalı bohça gibiydi hayat Kırk parçadan ibaret bir ipliğe tutunmuş Sonsuza koşuyorum kalp atışlarımda Genç Bir küheylan gibi dörtnala Zincirlerden kurtulmuş Yüz binler atıyor binim için nabzımda kulvar da unutulmuş Hayat Bazen kibirdi kirpiklerimin ucunda Asılı duran Bazen de gururdu iki kaşımın arasında Beni anlımdan vuran Kapalı kutu gibiydi yüreğimde Beni bende saklayan Bazen de yoksuldu köşe başlarında Aşk isteyen sevda dilenen fukaraydı hayat Hüzünlü bir şiir gibiydi hayat Başucumda beni bana okuyan Bakışımda mağrurdu dilimde dikendi bazen Hırçın kural tanımaz birazda ukalaydı Bazen de öfkeydi Hep bir adım öndeydi benden Laf anlamaz kural tanımaz sabırsız Bardağı taşıran son damlaydı Yorgun bir kitapta tozlu raflarda mahpus Kuytu bir sayfada iki öksüz satırdaydı hayat Masal gibiydi hayat yazdım çizdim okudum Sekizin peşine dokuz takılmış Saatin dakikanı esiriydim Yarının kaygısı omuzlarımda Sessiz akşamların misafiriydim Asi yağmurlarda ıslanmış Çılgın rüzgârlarla savrulmuş Velhasıl ı kelam hayat benden bana hatıraydı Şair muhittin laçin |
Başucumda beni bana okuyan
Bakışımda mağrurdu dilimde dikendi bazen
Hırçın kural tanımaz birazda ukalaydı
Bazen de öfkeydi
Hep bir adım öndeydi benden
Laf anlamaz kural tanımaz sabırsız
Bardağı taşıran son damlaydı
Yorgun bir kitapta tozlu raflarda mahpus
Kuytu bir sayfada iki öksüz satırdaydı hayat
Masal gibiydi hayat yazdım çizdim okudum
Sekizin peşine dokuz takılmış
Saatin dakikanı esiriydim
Yarının kaygısı omuzlarımda
Sessiz akşamların misafiriydim
Asi yağmurlarda ıslanmış
Çılgın rüzgârlarla savrulmuş
Velhasıl ı kelam hayat benden bana hatıraydı
Şair muhittin laçin
Usta kalemi okumanın hazzı ile selamlıyorum
Yüreğin kalemin susmasın üstad
_______________________________________Saygılar selamlar