bu şehrin emanetçisindesevmeyi bilmek gerek, bazen yaşamayı da.. kaçak bir mülteci gibi isyandadır, yüreğim sanadır sana, çocukça özlemlerim. nasır tutmuş ellerimle ben silemem, sen sil ağlamaklı gözlerim... ben uzak sense bir nefes bir adım ötedesin. bana doğru gel, bana doğru korkularımı yeneyim... hücrelere sıkıştırılmış bir namlu mesafesinde bakışlar, hep dört duvar demir parmaklıklar ardında... yaşamak zor iştir sevgilim bazen nuh’un ömrü kadar uzun bazense bir kelebeğinki kadar kısa olsa da, asil doğar insan ama özgürce yaşamalı, onurlu ölmek için.... sana şiirler bıraktım bu şehrin emanetçisinde, firar edersem bir gün gözlerinden mutlaka uğra sevgilim bir kaç sözcük senin için her birinden vaktin olursa oku seviyorum seni derinden... musa dener |