Küçücük Mutluluklar...
Kelebeğin kozası misali ümitlerim
Dışarı çıkınca yok olup gidiyor Kısa mutluluklar sadece… Yanlışla, doğrunun arasındaki çizgideyim Tereddütlerin içinde yaşamak Neden desem de kendime Nedenler hiç bitmez Hayatta kendini bir yerlere koymak zor Bulanık sularda durulmak Berraklaşmakta çok zor.. Artık karşımdakini düşünmek yok Nasırlaştı artık yaşam Kabuğun içine dokunmasını Anlamasını beklemek Elerindekinin değerini bilmek En önemlisi, içine sızdırmak Kelebeğin ömrü misali Kendim örmeyi öğrendim Yaşayarak. Karanlıktan ışığa adım attım Hayallerimle yaşamıma bir kapı aralayarak Hayatın son çizgisine kadar Aldığım her nefeste sevgiyi içime Mutlu güzelliklere akıttım |
sizi tebrik ediyorum..
tarzim siirler okununca hayata ait olan..
sizin yasamis olmaniz onemli degil, yazarak bize okudugumuzda yasatmis olmaniz ilgimi ceken..
hayat herseye ragmen cok guzel...sevgi icimizde olene dek bizimle o zaman karamsarlik niye kendimizi uzmek niye..sevgimizi sunarsak yasama bagliligimiz okadar artar...
tsk ederim...
saygilar...