BAĞDAT UYUMAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bağdat, ben Muhammed(S.A.V.) ümmetiyim.
Peygamberim, komşusu açken uyuyan bizden değildir,buyurur.
Bu ne rehavet,Bağdat uyuma!
Nasıl kıydılar? camilerine,tarihine Nasıl da acımadan, tarumar ettiler. Nerde? dünyaya ışık tutan alimlerin Susma konuş konuş,Allah aşkına. Her gece gündüze gebedir Bu kapkara gecenin sabahı olmayacak mı? Ezelden kara mı,yazılmış yazın Yok mu vatan-millet nutukları atan erlerin? Çığırtkanlar mı dadanmış, yurduna Akbabalar, baykuşlar mı tünemiş. Bu ne kargaşa, bu ne muaamma? Rahmet yüklü bulutlarından yağmur yerine Kan,ihanet,umutsuzluk mu yağar. Feyz dolu toprağında kan revan mı? Hacılar sana uğramadan, selamsız geçmezdi Hele bir güllerin vardı ki, cihanda bir anılırdı. Bağdat ülkeyin, bel kemiğisin Sabahın seher vaktinde, ezanlar okunurken Yıldız niyetine mi, dizdiler Ardarda gönderilen sukut füzelerinin ışık hüzmelerini Yoksa taç niyetine mi? Takdılar gökyüzüne Bomba üstüne bomba yağdırılan bombardımanla Sana hürriyet verecekler miş öyle mi? Bu vaade, kargalar bile güler. Bağdat, yoksa ülkende değil misin? Sürgünde misin,firarda mı? Dön ne olur,öz yurduna! Temizle içinde ki kalleşleri Ayıkla pirincin taşını, Ez çibanın başını. Uyan Allah aşkına! ... 2006 Zehra Çelik |