Baba DiyarıOf offf... Birden bire,durup dururken Dertlendim şimdi, Doğduğum topraklar Koyunlum,sen geldin aklıma Sorasım geldi; Ta Musul’dan kalkıp gelen Adı Adil olan, deden vardı. AdilMusul’du halk içinde adın Boz tepede yatan kutlu "boz deden" Bağrında yetiştirdiğin ne cevherler vardı. Hani o Allah’ın kulu olma Ulviyetini kavrayan, Kula kul olmayan Allah’ın kulu Hasan’ların, Birbirinden değerli Mümtaz şahsiyetlerin vardı. Hani o salih evlatlar yetiştiren Eminehatunlar’ın,Fadime ana’ların El ar bilen,annelerin vardı. Gözünden bulgur bulgur yaş döken Asker yolu,gurbet yolu gözleyen Yavrularının acısı bağrında sönen Mukaddes annelerin vardı. Evlerin vardı, senin evlerin Ateşi yanmaz, dumanı tütmez İçinde yokluk barındıran Yetimler,büyütüp besleyen Hz.Rabia timsali Allah’tan başka kapıyı çalmayan Yok demeyi, Allah’a şikayet sayan Saliha kadınların vardı. Alnı secdeye yakın Beli bükülmüş,halaların vardı Şehit,gazi yolu gözleyen Meşakkatli ninelerin vardı, İhtiyarlığı gelip, kapıya dayanan Eli bastonlu dedelerin vardı senin. Başı sevdalı kızların, Bastığı yeri titreten Baba yiğitlerin,erlerin İşinde,aşında söz sahibi Fukaranın hakkını ayıran Adı, sanı anılan zengin, ağaların vardı. Minarelerinden sabahın seherinde Mübarek gecelerinde, günlerinde, İlahiler,selalar,ezanlar okuyan Yanık sesli Kazım’ların vardı. Dağlarda sesi yankılanan, İmanımı tazeleyen davetin Eline,diline sahip koç yiğitlerin vardı. Yok yok Koyunlu!... Tuvaline resimden anlamayan Acemi eller dokunmuş senin. Hani? bir avluda oynayan Dayı,emmi çocukları? Komşusu açken uyumayan Birbirinin derdiyle hemhal Komşuların vardı. Tezgah başında ilmek ilmek Dertlerini dokuyan Rızkını tedarik eden hatunların vardı. Şükür, günümüzde de hala Eli tesbihli, ağzı dualı Babannelerin,anneannelerin var. Torunlarına kol kanat geren Eli öpülesi,kadınların var senin. Ah benim, burnumda tüten sılam Koyunlu meçhul bir yoldasın Sen bile farkında değilsin Arkanda bıraktığın tozların,izlerin. Gel ey ahdine sadık dostlar, Birlikte dualar edelim Gidenlerimize,kalanlarımıza Ahde vefayı elden bırakmayalım. Dört başı mamur varmı ki dünya da Muradı yarım girer kul toprağa İki iyiliği bir vermiyor Yaradan. 2005 Zehra Çelik |