ÇULA MİNNET ETMEDİM BEN
ömür boyu yaya yürüdüm
yola minnet etmedim ben unutulup bir köşede çürüdüm kula minnet etmedim ben harama asla bozmadım fikir allah adıyla hep dilde zikir verilen rızkın azına şükür pula minnet etmedim ben dönüp geşmişime bir baktım dost erenler yolunda aktım gönlümü pir aşkıyla yaktım küle minnet etmedim ben diyarime en yakını el oldu dinmedi göz yaşım sel oldu döküldü saçlar kafa kel oldu kıla minnet etmedim ben |