BEN SENİNLE..
Biz seninle hiç aynı caddede bir araya gelemedik..
Soğuk ellerim terlemedi hiç avuçlarında Göz göze gelemedik mesela Vedalaşırken sarılamadık bir tren garında Gölgelerimiz bile dokunamadı birbirine Aynı bardaktan çay içemedik ben hiç Yatmadım dizlerine Biz senin le milyonla insanın karşılaştığı bu köhne dünyada karşılaşamadık bile Beraber bir sofraya Bismillah diyemedik Ayni şeyleri birbirimize bakarken yiyemedik Aynı oruçlara niyetlenip aynı ezanları bekleyemedik Bir namazin iki kişilik cemeati olamadik Bir fotoraf ta bile yanyana yer bulamadık Birlikte bir rüzgara savuramadık umutlarımızı Bağlayıp ellerimize iplerini uçuramadık uçurtmalarımızı Bir otobüs yolculuğun da uyuya kalıp düşmedi başım omzuna Can Nefesin değmedi hiç yüzüme Kapayip yüzümü ağlayamadim Avuçlarında Sesinden Türküler dinleyemedim bile Sicak bir ekmegi bölüşemedik mesela Gözlerine bakarken Yüreğimin sıcağını da hissedemedin aslında Aynı oyunu oynarken dizlerimizden yaralanmadık Aynı yagmurun altında bile ıslanmadık Aynı cümlede bile anılmadı isimlerimiz Ayni hayatin kahramanları olamadık ki biz Ama olsun be can tanem aynı gecelere bölmedikmi uykularimizi ? Ayni düşlere kapamadıkmı gözlerimizi Aynı cümleler dökülürken dudaklarımızdan Aynı sevdalara açmadıkmı yüreğimizi ? Aynı sabahı bekleyip aynı akşama hasret duymadıkmı ? Aynı dualarda birbirimizi anmadıkmı ? Aynı ateşle söyle ikimizde yanmadikmi ? Vuslatı mahşere bir hasreti beraber yüklenmedikmi ? Aynı gecenin Şafağında bir şiire işlenmedikmi ? Aynı kavuşmanın hayaline sarılıp Aynı özlemin kıyılarına savrulmadıkmı ? Aynı yüreğin od’una yanıp Aynı sevdanın har’ına kavrulmadıkmı ? Aynı şeylere gülüp aynı acılara ağlamadikmi ? Biz seninle tek bir yüreğin iki canı olmadıkmı? ŞimalGüney!!( HA) |
yol ile yolcu arasında duraksayan,
bir korkulu uçurumdur ki umut
çığlık çığlığa dağılır vadilerin en kuytusuna
bütün bütün çarpar onu kayalara deli rüzgar
bir gölgeye varıncaya dek bin parça olur
sonra apansız geçip gider
tenimin denizlerinden hayal yüklü gemiler
gökyüzü düşlerimde parçalanır
parmak uçlarımda dolanır çıplak bir korku
bir put gibi sadık kalır yalnızlığa ellerim
yersiz gülüşlerin saltanat artığı kibirlerine inat
öyle anlar olur ki varlığın yokluk saatlerinde
çiğdemlerle papatyalar oynaşır içimde
içi dışı kış tutmuş yalancı baharlar ötesinde
ufku mecaz renkli günler gezinir dilimde
korkunun kılıcı sallanır içinde, ömrünün hiçliğİnde kaybolanların
aşkı kendi gibi bilmeyenin gözlerinde
sıradandır elbet her bakış
bütün mevsimler avuçlarının soğukluğunda olurken kış
ALİ RIFAT ARKU
18/01/2014
Seven yüreğin isyanı vardı anlatımda üstad
Severek okudum
Usta kalemi engin yüreği alkışlıyorum
___________________________________Saygılar