Düşünüyorsan, baş ucunda akıldan kovulan bir adam; melekler uykularını bölüyor, kabuslar neşen oluyorsa; esasında geri geri gidiyor ayakların, durmadan...
Akıldan kovulan bir adamsan, tırnaklarını tırmalıyorsa müebbet bir hüzün; karanlıktan şartsız emirler alıyorsan, bil ki yalnızlığa dönüyor yüzün...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AKILDAN KOVULAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AKILDAN KOVULAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.