Ne Zaman
ne zaman yüzleri örtülse gelinciklerin
ufukta kaybolur efkârlı bir muamma filizlenir toprakta kurşun çekirdeği köşe başlarında uyur tilkiler tutuşur ortası dehlizlerin ne zaman üşüse kör karanlık çöle sürgün düşer kum tanesi avuçlarında vaha taşır bir çocuk kökleri sökülmüş gövdeler gibi suyun toprağa vedası gibidir ayrılık ne zaman dudakta kurusa nehirler ılık bir çiy tanesi düşer alnından çimenlerin beyaz bir uyku girer ansızın suya ardına bakarken penceresinden evlerin sonsuza yolcu gibidir ummanda gemiler Derkenar Fatih Karataş |
ufukta kaybolur efkârlı bir muamma
filizlenir toprakta kurşun çekirdeği
ah be Sairim ... Fatih bey harikaydi yine .... sizi okumak ne güzel ...
kocaman alkislar size ...
sevgimle .