GİT/ME.
Gidişini hatırlıyormusun?
Sabah ışığına kavuşmamıştı henüz. Karanlığım artsın diyemi,kocaman bir iyi geceler gibi örttün kapıyı. GİT/me diyemedim. Kalakaldım salı boyadığımız odada. Sonra çok misafir oldun düşlerime,bazen kendimi kendimde misafir sandım. Bende gitmek istedim. Caddeye baktım senin ardından yollar bile buruşuktu. Gidemedim. Şimdi yüreğimin dalından koparıp götürdüğün dallarla yakıyorsun yokluğunun cehennemini. Bazen dalıyorum,durgunlaşıyorum,akmıyor,çağlamıyorum,ölü bir deniz gibiyim. İçime balık atsan havasızklıktan ölür. Ama ben ölmüyorum... |
kutluyorum kaleminizi,saygı ve dua ile...tebrikler