Papatya Falı
Yazmak İstiyorum Bugün Ve Sizlasada Ellerim
Buharlasip Ucsun Haydi Üzüntüm Ve Gecmisim Aglamiyorum Bugün Ve Aglatamiyorlar Nedense Seviyorum Ben Seni Ve Kopamıyorum Nedense Ne Yazarlar Bizim İcin Dinlesin o Sairler İcimi Sızlatan O Sarkilar Ve Nükteler Doldu İçim Günahtan Aktı Boş Bi Nehire İki Gözüm Oldu Işık Dikildi Gelecegin Yöne Ruhun Aslı Yanlızlıkmış dogru Yolu Bulmak İçin işin Aslı Kavrulmakmış önce sönüp durulmak için dalgalardan kopup köpürdü doldu taştı içim anlık bir yenilgi çekti beni öldürmek için bir avuç cennetsin inan içimde nurdan meleklerin yalavarıyorum bitmesin yo sevip beni öpüşlerin yanakların dolsun taşsın bir demet ümitle yeter yazdıklarım deva olsun derde derman demet biter bir sabah uyandıgında yanında yitik ellerim aynaya dönüp bak yüzünde artık gözlerim her kaçışta bir dönüş o yollarını gözledigin her ruyada bir öpüş o ellerini özledigin ayrılıktan dem vuramam birlirimki yanımdasın inan tek bi anımıza oturur 5 kitap yazarım aklımda her dakikandan uçuşup gitmez sözcükler aklıma ettigin yer bi bensin benden sonra gelen haydi söyle canparem düzensiz cümleler döküver ellerinden savrulsun varettigin elemler varlıgında yokluk yok sen bilir ve istersen bu yol öte köy yok dilersen bi görürsen kıvrılıp kırılmamktandı acımın haddi hududu kaybolup bulamamktı gözümde varo korkusu biliyorum sen varsın arkama yaslanıyorum güvenle biliyorum sen varsın papatya falımdasın varsın |