...KAÇ KEZ UNUTTUM...Kaç kez unuttum kimbilir kendimi yüreğinde Açıktı tüm kapıları hilafsız sandım Girdim Yerlerimden söküldüğüme inanamadım İçimdeki çığlıklarla etraf sağırlaştı alabildiğine Hakkım da cesaretim de yok Haykırıp isyan etmeye Hüzünlerimin sereserpe olduğu güzlerim Özlemlerin bitmeyeceğini bildiğim yankılarım var Bir halka daha ekliyorum kayıplarıma Bu en parlağı En göz alıcısı En olmamasına duacı olduğumdu Oldu Kaç kez unuttum kimbilir kendimi sende Özlediğimdendi istediğimden Hatalarla gelişlerime saklandı gidişler Uçurumları görmeden attığım adımların Yarlardan yuvarlanması Yarsızlığa kavuşturan anların Kabuslarda sayıklamasıyla yaralar canı Kaç kez unuttum kimbilir kendimi gözlerinde Geri dönüp alma şansımı da yok etti son sözün Etmediğin son sözün Öylece bırakıp Yönüne verdiğin karardan habersizlik Bir var bir yok oluşunla Yerine ulaşamadıkça Nefesim tekliyordu üstelik Kala kala ayak izlerin kaldı Biçare yüreğimi parçaladı Kaç kez unuttum kimbilir kendimi ellerinde Al dedim Seninim dedim Ardıma bakmadan da gittim İstediğim yerde olmanın huzuruyla kaldım Yanımdaydı kokuların Sözlerin Bakışların Hatta hatta akışların Anlattım belki de dinlemedin Duydun da sanırım hissetmedin Ben açık bıraktım yollarımı Tek gerçeği yok ettin Kaç kez unuttum kimbilir zamanı izlerinde Silmeye çalışmadım Yok da sayamadım Kırıldı şimdi zaman Yağıyor odama Bir gün mü yaşadığım Bin güne mi feda Unutulmuş zamanların artığıyla Avunmak Nasıldır nerden bileceksin Sen hep tamsın bense yarım yamalak Kaç kez unuttum kimbilir yiten ümitlerimi gülüşlerinde Koşar adımdı günlerim Topal gecelerden bir türlü çıkamadım İlk ışıklarla hüzün soyunup ümit giyindim Şanssızlığı başımdan bir türlü defedemedim Kaç kez unuttum kimbilir içimin çocuğunu gül cemalinde Sus sus Biliyorum Ben olmaza heveslendim Bile bile Cezama razı olmaktan başka tek çare var Bir kurşun sıkmak bu aşka Ama kıyamam Sırça sarayların dağılması gibi Varsın kanatsın her yanımı Çünkü senden kalan tek hatıra Ahlara tutulsam da her dönüp baktığımda Varsın yeniden yeniden saplansın Sana dair kan kaybı bile güzel Yine de gülümsetir acıma aldırmaksızın Ve sadece bir kez unuttum sesimi dizlerinde Bırakma dercesine akan gözyaşlarımın ilişiğindeydi Sessizliğe bir yakalandım kopamam ebedi... 10 01 2008 ASLI DEMİREL... |