Kalbim vaktine akar, ruhum niçin bizar…Ne vakit Yüreğimde bir Sıcaklık hissetsem Alıp götüren rüzgârla Hazzına erişmek istesem İçinden çıkamadığım sualleri Hazanın vicdanına terk etsem Hal melülleşir, İzan daralır, göz bakarken Kendiliğinden yaşlar boşalır Arzın Dinmeyen dertleri var İnsanlık adına Her kim nefsine Kulluk yaparsa kime zarar Hakkı tespit, Batılı ret etmek niçin Bu kadar bağnazlık içinde çabalar Asabiyet ve hırs nefsin payesidir, İhya edildikçe beslenen densizdir, Kim ona bakar Gönlümün Meftun olduğu Bir hakikat var Edebi, nezaketi, zarafeti, Bilgi ve hal terbiyesi Bir başka bahar Kalbim sürura hasretken, Umutlar ihlâsımdan el çekmişken bu can karşıma çıkar Edebi nazarı, Mısralara zerk ettiği hazzı, Vuslata olan sevdası Ruhum dostluğuna kapı aralar… Mustafa CİLASUN |