kül
ASLAN EPEY YAKINMIŞ,
MERASINI BİLMEDİM, PENÇESİ YAMAN İMİŞ, HEMEN DOST EDİNDİM. KAPI BİRAZ AÇIKMIŞ, ATI ORDA GÖRMEDİM, DALGADALGA DÖNERMİŞ, GİRDABINA GİRMEDİM. BİRAZ GÖZÜM DÜZELMİŞ, UÇSUZ DUMAN GÖRDÜM, ARKADANDA İTERMİŞ, İÇİNE GİREMEDİM. MECNUN OLMAK GÜÇ İMİŞ, BUNU SONRA ÖĞRENDİM, LEYLA’SI HERŞEY İMİŞ, ŞİMDİ GÖZÜ KARARTTIM. YOLUN SONU KÜL İMİŞ, ATEŞTEN ATLAMADIM, KABİR TAŞIM YAZILMIŞ, MUSALLAYA KONMADIM DERUNİ. |