BİR GÜN SUSACAK CAN YANIMIZ
Vefâsızdır yıllar
-hay-huy la- Anlamadan geçip giderken zaman Yolculuk için azık torbasını Doldurmayı unutur insan Bir gözümüz kör bakar gerçeğe Bir kulağımız ’sağır sultan’ Yüreğimiz kör/düğüm Kalû-belâ’dan beri kaç kez bozmuş yemin Acılarla ıslanan gönül yorulunca Bölünür bin parçaya en ağır yanından Sağlaması yapılmadan hayatın Kaybolur merdiven boşluğunda İnsan yanımız Can denen köprüye tutunmak isterken Birden çöker korkuluk Ömür denizinin orta yerinde Ellerimiz havada asılı kalır Adımları yavaşlar mucizenin Durun inecek var deseniz de Duymaz sesinizi Ne eşiniz ne de bir dostunuz Yaşam koçu kaybolur aniden ortadan Mevlâm’ son ’yazmışsa Adınızın yazıldığı durağa Ömür fenerinin Pili biter yolun en başında Tükenmişse nefes sayımız Kandiller söner vakitsiz semâda Şafak vaktinde Susar can yanımız Deniz Derya Giritli |
Şiir tek kelime enfes...yorum harika ...ve müzik çok hoş...emeklere yüreklere sağlık olsun ...sevgilerimle...