Yarab
YARAB
Yol çok uzun sandım kendimce Hayaller ekledim hoyratça Sarıldım hayata manyatça Kader gazabını bilmeden Yok oldu o kurduğum hayaller Kısaldı yollar, söndü mumlar Gizli düşmanlar tarafından Bedduamı edildi YARAB Dur durak bilmezdim ki hiç Yazar dururdum gündüz gece Kalem uçunu değdirirdim Mazlum hakkını yiyenlere Dikenli yatağa yatırıp Kalemim alındı elimden Mürekkebi kustuklarımın Ahlarımı tutuldu YARAB Kitapları bağışa adadım Yüreği dağa bağışladım Göklerden ödül olup yağdım Beni sevenin yüreğine İnsanlık zevkine koşarken Zevklerimin hepsi alındı Başarımda gözü olanın Nazarlarımı değdi YARAB. FATİH GÜLER |