KARABASAN
Bu ikilem beni çıldırtan,
İyilik mi kötülük mü yaptıklarımız, Hayatımı anlamsızlaştıran, Üç kuruş etmeyen yaşanmışlıklarımız. Maziye bir bak ne olur, Kırılmış kalpler ve yitirilmiş sağduyu, Gözlere yansıyan güzellikler yokolmuş, Göz kör, kulak sağır, dil lal olmuş. Alatmışız aslında kendimizi, Küçük yalanlar bile, kabus olmuş, Kurduğumuz toz pembe hayaller, Çökmüş üstümüze karabasan olmuş. Ahhh, ahhhh yanılmışız yine, İçim öyle dertli ki, söz yetmiyor dilde, Riyaya kapılmış dost yine, Umutlarımız dört yapraklı yonca olmuş. Bilmem kaçıncı bahar, Balık ha çıktı çıkacak kavağa, Tutulmayan sözler, ertelenmiş düşler, Güven, samimiyet kuşun kanadına konup, uçmuş. Geçmişe dönüp bakınca , Yaşadığımızı düşündüğüm anlar geliyor aklıma, Ne vefa dosta yoldaş olmuş, ne de umut kardaş, Tükenmişlikler içinde, heyhat heryer yalan dolmuş. |