Umut Yüklü Kuşlar
Yine sis çöktü kalbimin odalarına,
Gözlerim perde perde iniyordu, Uykusuz gecelerden, Aydınlık sabahlara. Havanın kasvetli ortamını yok edercesine bir ses, Kulaklarımı tırmalıyordu. Özgülüğün tadına doyamayan kuşlar selamlıyordu, yeniden doğan çocuk bedenimi. Merhaba dünya. Merhaba özgürlüğün efendisi, hayatın müjdecisi umut yüklü kuşlar. Merhaba… ***Hakan Baş*** 02.01.2013-16.58 |
söz: özlem demirkaya &*.*&