''HAVVA'dan Önceki ''ADEM'' Gibi''
İlk insan,peygamber,ilk duası faniyatın
Kabul etti yaradan,bağışladı tüm güzellikleri Lakin kördü ve çıplak,kumdan bedeni Açıldığında gözleri utandı,benim gibi.... Ey Resulallah;kalbine zikretti sevgiyi Faniyatın ilk anası,tuttu Adem’in ellerini Sevdi Adem;Havva’yı ve Mutlulukları bahis bile değildi.... Yalnızlıktan kurtulduğu günlerin neşesiyle Huzur doluydu Adem’in gözleri Habil ile Kabil dünyaya geldiğinde Açtı ellerine gökyüzüne ve şükretti..... Dedi ki Şair-i Ozan İbrahim: Mutluluk beni de bulacak mı faniyatta? Yalnızlığımın tarifi gerekse;bilhassa, Havva’dan önceki Adem gibiyim.... İbrahim Tatar(SUSKUN_YÖNETMEN) |