Zaman tepeleniyor...
dağlarına tırmandığım
yürek aç ve susuzum zaman tepeleniyor üzerimde bir haller olmuş şu dünyanın haline kopan gidiyor umuttan tersten esince rüzgar tek takılan kahırlar yelin can damarına ben çekerken özlem hasretlik göbek atıyor zilleri elinde ben ise kalmışım yüzsüzlüğümle başbaşa ne kader ne de alın yazısı dönmüş bana sırtını sırıtıyor dişlerini gösterircesine ben bana mahkum olmuşum farkında değilim ben nasıl ineyim şimdi nasıl aşağıya? gözler kör olmuşsa... (Berlin,07.01.2014) Talat Özgen |