Dertli,Derdini Çobana döker.
Dert,li ,Derdini Çoban,a döker.
Her yanı pislik her yanı bir artık Buraları gördün,yaşanmaz atık. İnsanlığa nifak katıp, biz ucuz,a sattık Medeni şehir değil sanki medeniyetsiz bi katık.. Dilin,bal şeker,Dert,li ,Derdini Çoban,a döker. Derdim marabım ,hiç dinmez vallah.. Onu yaşamayanlar,dindirmez,dindiremez. Silmek istesem,de hiiiç silinmeeez.. Eyvallah can dost,um eyvallah..eyvallaah. Dilin,bal şeker,Dert,li ,Derdini Çoban,a döker. İstanbul dedğin,gıçı gara bir gazan, İnsanlık düşmüş bit pazarına ,yığınla azan Parayı bulunca,dostunu,ganını,da satan. Ne ararsan,gördü bu garip puştu,mu soran... Dilin,bal şeker,Dert,li ,Derdini Çoban,a döker. Kuralım seninle bir çilinğir sofrası yaylaya, Sen öttürsen,gavalı,ben hiç durmadan aglayan.. Dindirmez içimi dağlayan,yürekdeki bu cağlayan. Derdim içimde,demimi alsam,da yanına gelsem... Dilin,bal şeker,Dert,li ,Derdini Çoban,a döker. Gendin gibi dilinde ,bal şeker , Eyvallah,can dost,um, çok hos,sun Resul bir yol bulup,da sana koşsun.. Çay istemez artık , istemez bal şeker.. Dilin,bal şeker,Dert,li ,Derdini Çoban,a döker. 07 / 01 / 2014 Şiir :Resul Civcik Not:Bu şiirim , Değerli dostum,hemşerim , Tunahan Öztürk,e hitaf olunur.. |