İKİ VİRGÜL BİR NOKTAVirgül Pek sevmem aslında virgülleri Tam iki kelime dizilmişken yan yana Kavuşacaklarken birbirlerine Sanki lazımmış gibi giriverirler araya Nokta Sevmiyorum ben noktaları Zaten zar zor buluşan iki kelimeyi Durdururlar siz cümle oldunuz diye Sanki bok varmış gibi dururlar sonlarında Soru işareti Fena değilimdir soru işaretleriyle Nede olsa vardır bilmek istediklerim Bende herkes gibi koyarım onları Cevabını veremediğim sorularımın sonuna Ünlem Nefret ederim ben ünlemlerden Korkuturlar her seferinde beni Zebella gibi dikilirler kelimelerin önüne Korkarım hem onlardan hem de arkalarındakinden Aslında bu kadarım ben sevgilim İki virgül bir nokta Bazen soru işareti Arada sırada da ünlemlerim vardır Basitimdir biraz da çocuksu Tutsan elimi sen sımsıkı Korkmam o zaman ben ünlemlerimden Ne ünlemlerimden ne de arkalarındakinden Azalır belki soru işaretlerim Çünkü cevabım olursun cevapsız sorularıma Dökerken içimi sana Kullanmam artık o boktan noktaları Koymam cümlelerimin sonuna Hele ki seni seviyorumlarımın sonuna Gözlerinin içine bakarken Söylediğim cümleler düğümlenmez boğazıma Sokmam aramıza o virgülleri Sanki çok lazımlarmış gibi Yeter ki tutsan elimi sımsıkı Konuşsam gözlerinin içine bakarak Döksem içimi sana yeter ki... Mustafa Ali Arslan |