VURULDUM ANNESorma bu halimi nasıl diyeyim? Ben bu gün herkese darıldım anne. İçim kan ağlarken nasıl güleyim? Canımsın diyene kırıldım anne. Yüzüme güleni dostum muş sandım. Ne kadar safmışım her söze kandım. Her düşüşten sonra ben seni andım, Hayal edip sana sarıldım anne. Kime güvendiysem açtı arayı Yıktılar gönülde sırça sarayı. Önce sıvazlayıp bulup orayı Ansızın sırtımdan vuruldum anne. Zaman ahir zaman olmuş bilmedim Senden ayrılalı bir gün gülmedim. Çok yıkıldım ama; hala ölmedim Onulmaz dertlere karıldım anne. Şu dünya yüzünde sürmedim sefa, Kadere kızmadım şükür bir defa. Takdir–i ilahi; çok çektim cefa, İsyan değil ama yoruldum anne. Mihriban’ım boynum bükük kadere Sabredip dayandım bütün kedere Gözlerim olsa da kanlı bir dere Boz bulanık aktım duruldum anne . Mihriban İZMİT 04.01.2014 |