Yusuf Özcan hocama
Sen gittin hürleşenler
Adam olmuyor usta Yerine yerleşenler Vefa bilmiyor usta Sarhoş gezen ayıklar Edebiyat sayıklar Kusur eden büyükler Kusur silmiyor usta Ecel ani gelince Derdiyarı bulunca Eserleri kalınca Şair ölmüyor usta Söz demem üstü örtük Ben diyor yüzü yırtık Miskin yazmıyor artık Hasta gülmüyor usta Ozan anlar suskunu Olmaz gönül küskünü Su serpse de miskini Yetim yılmıyor usta Bahçenin gülü solgun Yükselin hali dalgın Bağcı şahinden yılgın Küstü gelmiyor usta Dinlese de vaazı Düzelmiyor marazı Bizim hacı namazı Doğru kılmıyor usta İşimiz yok zahmetle Şair olduk töhmetle Anla Hazan Ahmet’le Yerin dolmuyor usta |
Ustaya vefa ve özlem duymak bir erdemdir çok güzel
dile glmiş gerçekler ve duygular kutlarım sizi
Şu namazı doğru kılmıyor mısrası olmasa çok daha güzel olacaktı
Allah ve kul arasına girmeyi hiç onaylamıyorum beni affedin
Kimin ne olduğu bilinmez belkide o kişi allahın sevgili kuludur
Kusura bakmayın ben doğru bildiğimi söyleyen bir yapıya sahibim hoşça kalın