Aynı SabahBu sabah dünün kopyasıydı yine Kaçamıyorum hiç birinden Koridorlarda sessizlik gururlu Yüreğimde kimsesizlik Hüznü soluyor duvarlar derinden Camgüzelleri cama küskün Solmaya kararlı renkler yapraklarda Nefesime hıçkırık bulaşmış Bir yerlerde ben gibi biri var bilirim Yüzü hiç gitmez gözbebeklerimden Nereye baksam görürüm üzülürüm Kuş sürüleri feryatlarla geçer Kızgın rüzgâra inat kanat sesleri Acep götürür mü bir selam Duyar mı sesimi kar tanelerinin ardından Fırlayıp gelmek isteyen o buğulu nefes Yüreğimde ıssızlık mevsimi Baharlar uğramaz oldu Güneşin gözleri hüzünlü Meltemler boralar suskun Yazamayan kalemler dolaşır elden ele Şairler kayıp şiirler ünlü Loş ışıkta hayaller Azrail’e beyaz bayrak sallar Pembeler dökülür dudaklardan yerlere Masumiyet kıpırdanır sessiz Gülümser belli belirsiz Koşmak istedikçe takılır engellere İsyan isyana mağlup Kırılmış dallar arasındadır her zaman Küçük bir filiz Bekler gelsin diye şualar Birden gelişir büyür görürse umudu Dansları başlar öncenin Sürer sabahlara kadar “Gitme! ” diye haykırır, kuru bir soğuk “Zaten gelişin olmaz, olamaz! ’ der ’Olduğun yerde kal, gülümse, Ömür, bir gece değil midir? Tadını çıkar; bak, sabaha az var.” Hicran olduğu yerde kalsa vuslat gitmese Buğulansa camlar yürek ateşinden Düşler diyarından hücum etse neşe Unutulsa ayrılıklar dertler sesler Dağlar dansa başlasa mutluluğun sesinden Giden geri gelse Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |