ELDE VAR SEN..... ........ Sen Yaşanmamışlığıma saydığım ömrümün kördüğümü... Sahile vurmuş bir martı olmalı ellerin Sarhoş dalgaları okşarken kayalar İlmek ilmek çözmelisin kirpiklerimden uçurumları Turkuâz susuşlarda Ölümsüzlüğün şâhikâsına kanat çırparken Söylenilmemiş gizil sözlerim Sen İnadına yeşile boyamalısın bütün yalanlarını Ve Hüzzâm tadında bir şarkı olmalı Migrenli vedâların Ben acıtılmışlığın en kızıl güftesini yazmalıyım Islak kirli kaldırımlara Anlayanım olmamalı Anlaşılmamalıyım… Sen Sapak yollarımda Ayaklarıma takılan bilinmezliğin gölgesi... Hicrân ne Hüzün ne Yeklik ne Öğretmelisin Güneşleri küstüren yâkâza gecelerime Tüm lügâtlar bir yana Bir alfabesi olmalı gözyaşının Tebeşir kokulu Kör bir bıçak ucunda Amansız ve acımasız olmalı Kanatılmışlığın kâbûs ürkünçlüğündeki tuhaflığı Yara almalıyım Mısra arası hatırlayışlardan Kaçışlarım olmamalı Yaralanmalıyım... Sen Yorgun bir Temmuz akşamını 8’e taşırken anafor saatler Yarım kalmışlığın üşüyen tâunlu yanı... Hiç düşünmeden Ateşe verip tamamlamalısın beni O hiç bilmediğim kendince anlamlarla Mecazlar Teşbihler katlidir kelebeğe filizlenen Yastık altı sözcüklerin Ayıplasalar da Çıplak olsun zincirlemelerin Düz yoldan git Kısa olsun Kavislenmesin kelimelerin Yine de boğmalısın beni anlamsızlıklar girdabında Çırpına çırpına Kurtaranım olmamalı Nefessiz kalmalı Vurgun almalıyım... Sen Bir tarafı hep çocuk kalan Uçurtma peşinde koşuşturan delikanlılığımın Cehennem bakışlı cellâdı... Kov paslı aynalardan Sararan siyah beyaz resimlerimi Bukadar kolay olmamalı Ruhtan âzâde bir tenin vuslât beşiğine yürümesi Çekinme As gözlerini kirpiklerime İnfâzı olsun bakışların Bu iç çekişli baş dönmelerimin Son defa Bul Karantinaya alınan telâfûzlarda yitirdiğim Kayıp şiir kentimi Garip kalmamalı Gurbeti yaşamamalı kaleminde Şâir… ..... ........ |