Yardelen
Münzevi hıçkıran gözlerin, bir güvercin gibi
Konuyor gece alevi düşlerime. Bir mum gibi yanıyorum, Şiir rutubeti kokan odamda. Ve bir şiir kanatlanmıştı kalbimden Senin gözlerine benzeyen Yakıcı yıkıcı kor gibi har gibi... Geceler emzirdi beni Sensizliğin viran olduğu soğuk kaldırımlarda Adını yardelen koydum tüm şiirlerde İliklerime kadar işlemişti sensizlik Ve sen üşüme diye Acımı bile içimde yaşıyordum Soğuk kış gecelerinde Ellerini tutmayı hayal ederken Hep seni üşüyordum Yalnızlıktan nasır tutmuş kimliğimle Oysa hayallerim vardı Ay olacaktın ışığımı benden alacaktın Yar diye girip gönlüme Çocuklarıma ana diye kalacaktın Gönlümün şiir kokan kabininde Karanlık köşelerde Fatma’larda Ayşe’lerde Günah kokan şişelerde arama beni Ben sende kaybolduğum yerdeyim... Yusuf Usuğ |
Saygılarımla........