TOPRAKŞafaklar artık eski tadı vermiyor Mum alevine saklanmış bir çınar Narı ömür den çalınmış yılların hasretine Gömülmüş bir yaşam Aklar dolaşıyor artık saçlarımın her yerinde Sakalım da beyazlamaya başladı Ömür dediğin ne ki bir varmış bir yokmuş gibi Zaman akıp gidiyor hiç durmadan Kah bir seven düşüyor musalla taşına Kah bir düşman hazır ak beyaz kefen Her biri beş kat biçilmiş mezar kazılmış Birkaç avuçluk toprak gibi hasret yüklü beden Tabut ağır tabut sonsuzluk yolcusu Nice canlar uğurlandı Kalan mı şanslı giden mi bilinmez Sukut dile düşer matem yasa boğulur Dökülür nehir gibi gözlerden yaşlar Hiç gördünüz mü gidenin ardından dökülen yaşlar hatırına Geri geleni hiç gördünüz mü gitmek isteyeni Çare mezarın iki yanına sarılmış toprak Heceler düğüm, düğüm olup kitler nefesi Kelam yerini sukuta bırakmıştır ruh tenden istifa etmiştir Kızılca kıyametler kopar yeryüzünde Ve hiçbir çare bulunmaz gidenin geri gelmesi için Güller kırmızı olmak tan vaaz geçer Oysa her rengin vardır bir manası Dağlar kadar olan cürrümün çakıl taşına döner ezilir kalırsın Sanırsın ki dinamitler patlar içerinde Çaresizliğini sadece iki kelimeye gizlemek istersin Ya sabır ve şükür Kuyuların karanlığına benzer Yada mapusun demir korkuluklar akasındaki Zindana benzer mezar soğuk karanlık ve beklenmedik misafirlerle dolu Ne garip binler içerisinde yalnızlığı oynarken İki taş bir avuç toprakta ebedi yalnızlığa sevk edilmek Karanlıklar çarşaf gibi gerilir Gece matem içinde soğuk dem soğuk gece Güneşe gebe kalmaya beş kala Cilonun sessizliğini bozmaya kimin gücü yeter ki Bir ahenktir dik duruşu ve süphana bakarak seslenişi Dağ olsan ne yazar Cürümün alev olsa ne yazar gideceğin tek mekan Toprak ve topraktan öteye leş kargaları Ya toprak olmasaydı kurda kuşa çakala meze olmak ne garip Yakıyorum işte bu gece dünyayı Bir daha olmaması ve bir daha nefes almaması adına İçerimdeki dünyayı yıkıyorum alaşağı ediyorum Sessizliğimi içerimdeki yangınlar bozmaya başladı Haykırışım nara olsa da Geriye kalan cürmüm sadece düşeceğim mezarı yakar Gerisi boş gerisi kifayetsiz birkaç kelam Var olmak ya da yok olmak arasındaki kısa mesafe Akıp giden zaman ve yitik yanlarım Tek tesellim yüreğimde ki İMAN |