Aşk
Karanlık, korkutuyor beni
Odanın köşesinde, bana dik dik bakan Bir şey değil, biri duruyor sanki Çatmış kaşlarını, kızgın mı kızgın; deli gibi. Evrenin yanıtlanamayan tek sorusu Yalnızlığın cevabı vuruyor soğuk beton duvarlardan Koşar adımlarla geliyor üzerime Elime ilk geçen şarap şişesini vuruyorum göğsüme Ne kapı açılır ne pencere Şeytanlara bayram bu gece Yatağın altında kalmış Ne kadar paslı sır varsa çıkıyor ortaya Saklı hazine sandıkları açılıyor oda da Hüzünlü şarkıların ardı arkası kesilmiyor Bir söz damlıyor dudaklardan Tanrı kulak misafiri oluyor Pençeler, hali hazırda düşecek o sözü bekliyor Ya ölüm fermanı olacak Ya da yeni bir evrene açılacak "aşk" |