Ütopya günlükleri
Orada mutlu yuvam var.
Küçücük evim taş duvarlı, ahşap kocaman teraslı Köşede bir salıncağım var gün batımını uğurlarım Bir masam var; yıldızlarla kadeh tokuşturup gecenin gizemine şiirler yazdığım Terasın diğer köşesinde, o sedirde sana sarılmayı severim en çok Saçlarımı okşarsken uykuya dalışımı bir de... Sonra kış gecelerini severim, şömineyi hep sen yakarsın... Odunların çıtırtısında şarkılar mırıldanırım Mesela sana kestane pişiririm… Elimi yakarım, elimi yakmayı severim en çok Sarılırsın sorarsın ya ’ iyi misin, canın yanıyor mu’ Öyle severim ki elimi yakmayı Zuladan çıkar bir şişe mahlep Sakarım ya şarap kadehlerini kırarım Yine sorarsın ’iyi misin, canın yanıyor mu’ Ahhh öyle severim ki kadehleri kırmayı Rakı bardağında şarap içer gülümseriz Kimse bilmez bunun keyfini /Nerden bilsinler ki sevgili, kimse bizim kadar sevmedi Anlayamazlar zehri nasıl şerbet etiğimi... |
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Ve Dua İle
ALLAH c.c emanet ol.