YOKSUN
Hani bir dalda iki gül açardı baharları,
Bin def yok olurdu kederlerim. Sonsuzluk rıhtımında el sallardı iki yolcu. Artık o meçhul gemide, Sen yoksun sevgilim... Hani denizler dalga dalga olurdu o büyülü havada. Saçlarıma taktığım, yıldız olurdu ellerin. Artık o bahar akşamlarında, Sen yoksun sevgilim... Göklerde saray olurdu bize ay ile gece. Mehtapla aşarken hayallerim umutlarımı, O tatlı rüyalarda, Sen yoksun sevgilim... Artık o hikâyelerde, Sen, yoksun... MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti |