ÖYKÜSÜ VARLIK
I
Bedreddin ÇAKIR’a İlkel benliklerin yok oluşu gibi Ansızın gelen ölümün Stabilize düşünceler karamsarlığında Bir volkan patlaması misali Meçhuliyeti anımsatır kimi zaman Sanatsal ruhun bencilliğiyle. II Armoniyle beliren ve Bir cevşen sıratında Oturup ağıt yakarmalar İsabetinde yakalanışı Muhtelif mevkilerde ölüme Düşünce sızmaları var yüreğimde III Latifeye alırsa alsın bu yürek Eminliğim ardında Sen bir inanışımsın Anılması imkansız düşünceler griliğinde Belki de yürek atışımsın Leyla’dır elbette İçinde yanan pörsümüş duyguları Mecnuna bağlattıran. Nedeni belirli ve daimi adına Yemin edilen büyük sevdalar gibi YAŞAYACAKSIN 05. 04. 2006 |