BİR VEDA...
Toprak evin penceresinde kardeşim
Okula başladığım günü hatırlıyor musun diyor. Ama önce uyanmamı bekliyor. Ne zaman gittiğini bile anlamıyorum. Kardeşim beni tanımıyor. Dün genç kız iken Çeyiz sandığının üstüne düşen benim Yirmisinde baba ocağından Süt kokusu anne eteğinden Düşüyor dünyanın üvey kucağına Birden hüzün sardı dağ başları Hırçın ve bulanık aktı dere suyu Kimi zaman nazlı nazlı Kimi zaman da hırçın. Kiminin gözlerine Kimininse yüreğine aktı. Seyithan AL 30/11/2009 |