Yar bir zümrüd-ü anka kuşundan daha zarif,
Neyle tarif etsemki dil kifayet etmiyor.
Gözleri bakışları şehla’dan daha naif,
Ben bal’a benzetsemde bal kifayet etmiyor.

Etmiyor zorla değil tarif etmem imkânsız,
Cennet hurisi derim o bile az manasız.
Yirmi dokuz harf bile kalır naçar gümansız,
Yüreğin tarifini dil kifayet etmiyor.

Bu kul meftun kesilmiş yarin selvi boyuna,
Mevlam edep işlemiş ahlakına huyuna.
Cennetten gönderilmiş bu dünya diyarına,
Hitabım bir gül amma gül kifayet etmiyor.

Gül cennet çiçeğidir kökü dalı kolları,
Yaprak kadar yumuşak elleri parmakları.
Yanağının renginden renk alır tırnakları,
Nar kırmızısı desem nar kifayet etmiyor.

Bu kul’a Mecnun derler yar’ine ise Leyla,
Aşkı var edip gönle nakşettirense Mevla.
Yar ile ben bu aşkı eş tutarız dua’yla,
Dua’dan başka isim ad kifayet etmiyor.

Mah cemali gökteki nur’dan ayın onbeşi,
Yarin o nurdan yüzü kıskandırır güneşi.
Nur yüzlü cemalinin yok dünyada bir eşi,
Yüzdeki parlaklığı "şems" kifayet etmiyor.

Kul TİRYAKİ Yar’ini şems’le tarif ederdi,
Kırk yıl sonra düşündü baktı oda az geldi.
Şemsin yanına nur’u ekleyince düzeldi,
Böyle yar sevmeyince aşk kifayet etmiyor.

12 Aralık 2013
00.53
İstanbul