MEVLANA
MEVLANA
BİR GÖNÜLDEN DÖT İKLİME Yazılış tarihi Aralık -2013 Mana ağacında sarmaşık bir gül Konuşur renklerle yedi lisanda Engin yüreklere dokunan virgül Huzura çağırır bin bir makamda Yiğitlik değil mi zoru başarmak Madden manaya eldir Mevlana Kısır gönüllere maya çalarak Yitik gönüllere yoldur Mevlana Bir yolculuk başlar kelimelerden Raks eder mısralar ilahi aşktır Kalpler perçinlenir durduğu yerden Vuslata ermeden kopmak yasaktır O kutsi mekânda sönmeyen kandil Çıkmaz ufuklarda parlayan ışık Çetin sorularda dolaşmayan dil Yaratana köle insana âşık Gün geçtikçe ilmi artar eksilmez Onun sofrasında herkese yer var Almak isteyenler nasipsiz dönmez Açık o kapı hep ardına kadar Rahmanın diliyle rahmet isteyen Dergâha açılan gönül avlusu Hoşgörüyle etrafını süsleyen Yaprağın ucunda ışıldayan su Bir gönülden dört iklime akarak Deryaya dönüşen seldir Mevlana Duygulara hep tercüman olarak Kalpleri okşayan tüldür Mevlana Muhittin laçin |