Beyaz gül yakışmaz herkese
Gül gibi yakama taktın bir sürü keşke
Çıkmasaydın karşıma
Tanımasaydım inanmasaydım güvenmeseydim keşke
Ah keşke seni hiç sevmeseydim
Belki o zaman içimin beyaz gülleri
Solmazdı kurumazdı hiç
Bende kırılmazdım beyaz güllere
Köşe kapmaca oynar gibi
Biz çok sevmiştik birbirimizi
O kadar kalabalık da bile kimse yoktu
Senden benden başka
Gece çocuklar gibi beklerdik birbirimizi
Uykumuz gelene kadar da değil
Hiç uyumazdık ki
Yirmi dört saat az gelir
Ayrılmadan severdik birbirimizi
Beyaz gül sevişirken toprağıyla
Dikenleri görmezden geldik
Martıların denize olan aşkı gibiydi sevdamız
Gizli ama çığlık çığlığa
Kovul sakta gitmedik kırıl sakta susmadık
Özledik bekledik
Alfabeye yalvardım sana olan aşkımı anlatsın diye
Kelimeler dilendim
Yok, yoktu işte
Anlatamam anlatamam
Gözlerime bak son bir kez olsun bak
Anlarsın dağınık hallerimi
Bu yüzden karalamadır şiirlerim
Biz bakarken birbirimize
Gözlerimizden içimize kadar erirdik
Dokunduğumuzda yer gök yanardı
Kuru toprağa düşen bir damla su gibi buhar olup uçardık...
Sana inandığım için dökülen bu yaşlar
Başkasında aşkım diye görünce resimlerini
Duvarlarımdan kan damlar gecelerimin
Geceme düşer çığlıklar
Ahlar feryatlar bilmedin seni nasıl sevdiğimi
Hiç bilmedin
İnkâr etme sakın inkâr etme
Günahına bir yenisini ekleme
Taşıyamazsın bana yaptıklarını
Buruşturup derimi
Bir gömlek gibi çıkartmak seni
Dokunduğun her yeri yok etmek istiyorum
Zordur beyaz güle sevdalanmak...
Sen hiç umursamadan...
Sunuyorsun beyaz gülleri aşkına
Kefenim oluyor biliyor musun sunduğun tek gonca
Bu dünyada ettiğin cefa
Yanına kalmaz asla
Hesap zamanı gelip çattığında
Beyaz gül olur düşerim sol yanına...

Asi rüzgârım

SEVDALİNKO serçe yüreklim can kattın şiirime kapatıp ışıklarımı dinleyeceğim seni çok teşekkür ederim sevgilerimle