Sinei sürurumdan kopan yapraklar…Hangi Lahzayı ansam İçinde derdest olunan Hicranı anlasam Hüznün yüreğimde ki Vecdini bir bilene sorsam Ve rahatlasam Nefes Müddetine akıyor Üşüten vakit Her geçen an yaklaşıyor O zaman hal Bir başkalaşıyor, Gözlerden yaşlar boşalıyor Ölüm Niçin korkutsun Doğumun habercisi Değil miydi sorulsun Kundağa sarılan sabinin Ağlaması hangi Alemdendir duyulsun Her düşen Yaprak neler anlatır Ruhumun Hicran damlalarında Dillenen sızı acıtır Musalla taşı suskun Vicdanlara neler hatırlatır, Mevta ağlatır O an ve Akan bir zaman vardır Can, canandan sessizce Ayrılırken lal vakti ardır Gönül ne kadar Yakarışta olsa da Yazılmış kitap okunacaktır Kalan nefes İşaret eyler sahibe İdrak sahibi dikkat kesilir, Ümit kırık döküktür En yakına hasret, Kalbi muhabbet sadakat Ve teslimiyetin boynu büküktür Mustafa Cilasun |