LAFA BAKILMAZBiz vatan der iken, çelme takanlar Baksana uğruna şiir döktürmüş. Yılanın soyuna şirin bakanlar Can evinden güya, günah söktürmüş. Her nasıl olduysa tutmuş köşeyi Şımartıp mısrayı, vermiş neşeyi. Kamufle olunca, fikir çakılmaz. İcraat yok ise; lafa bakılmaz! Niceler tanıdık, geçmişte böyle Boyalı camlara niyet kazıyan. Takiye çıkalı çirkince öyle İş sarpa sarınca hemen uzayan. Tükürürse yiğit, asla yalamaz Kaldırıp midesi şifa bulamaz. Tenekeden gurur boyna takılmaz İcraat yok ise; lafa bakılmaz! Zannedip kendini sadece dindar Ulema yerine poza soyunur. Zikrince de kalbi gibidir kindar Beş öğün sadece öçle doyunur. Bitinin kilosu pahada ağır Gelmezse işine kör ve de sağır. Yapılan iyilik başa kakılmaz İcraat yok ise; lafa bakılmaz! Çıktığın kabuğa karaymış deme Sukut et köşende edeple otur. Hazmı zor lokmayı sakına yeme Özüme değene, dinlemem hatır. Toprağım namusum, değmesin elin Yakında susacak zehirli dilin. Bilesin; ıslakta ateş yakılmaz İcraat yok ise; lafa bakılmaz! İsmail Süklüm (Şiirime yorumlarıyla destek olan gönül dostlarıma sonsuz teşekkür ederim.) 14 ARALIK 2013 KASTAMONU |
1. Sahih hadisle sabittir; sabah ve yatsı namazını kılmakta üşenenler Münafıklardır.
2. "Efela teşurun? - Hiç hissetmez misiniz?" Ayeti kerimesi gereğince Mü'minlerin İslam kaygısı ile hissettiği duygu gerçeğe işarettir. İmanı sağlam, itikadı tam bir kişi derhal hisseder. Üç beş kelime bu hissi oluşturmak için yeter.
Welhasıl, güzel şiirdi. Bana bunları hatırlattı, düşündürdü. Selamlarımla...