Yakılsın hatmedilen tüm kitaplar…

Talan edilmiş meyve bahçeleri aşkına;
İyilik
Şefkat
Ve
Nitelik perileri
Tutabilsin artık en kara gecelerin dahi ellerini
Korkusuzca…

.
.
.

Bereketli hasat yıllarıydı…

Mithra
Adem
Ve
Ben
Oturmuş bir masada
Şartnamesini hazırlıyorduk Havva’ya tapınabilmenin

Sonsuzluğa ari ırk deklaresi
Kadim melez katliamlarına kılıfı
Ya da
Trio oluşumlardaki sapkınlıkların!

Ancak
Rüyalar boyunca yaşanabilir olmalıydı çünkü
Yasak aşklar…

Sabahlarıysa
Hiçbir izi kalmamalıydı *işvekar ruhlara peşi sıra batırdığımız
Masumiyet dikenlerinin…

Belki ıslak mührü biraz
Ağustos gecelerinin ayak bileklerinde…

O da
Sadece
Aşkın yorumlanabilirliğine dair mesailer hatırına
Yoksa mümkün değildir kalıcı bir ize dönüşebilmesi
Rüyalardaki o *işvekar öpüşlerin!

Bereketli hasat yıllarıydı…

Umut
Gençlik
Ve
Yaşam
Ve dahi
Onur
Bu kadar boşalmamıştı h-içlere

Tüm mahalle
Çelik çomaktayken Tanrılarla
Yenginliğimi umursamazdı asla
Kömürlükte memelerini okşadığım komşu kızı

Keyfince sevebilmenin
Ya da
Sevişebilmenin fütursuzluğunda tat verirdi özüme
Tüm gizlemler

Nasıl da zengin dururdu duvarlarda aynalar
Ve ben
Her aynanın bir *sırrı olduğunu
Sevmeyi başaramadığım bir kadının
Kanlı dudaklarını öperken öğrendim
Hastane morgunda

Yaşımsa utancım kadardı henüz!

.
.
.

Yasak aşkım;

Artık
Lav taşı bir fırında yakılmalı günahkar cismim
Bir adım sonrası ellerindedir sırrım
Cennet tebessümünle serp hiç düşünmeden küllerimi
O İki Sütün Arasına

Aşkının dinmez fırtınası lodosu olsun *Mavi Marmara’nın
Elvedacı karabatakların kanat türkülerine eşlik etsin
Yokluğuma kazıttığın saçların

Ve
*Sen sen ol
Yüz verme asla bedavacı leşçil martılara…

Ayaklarının altında
Bir o yana bir bu yana
Dalgalanacakken tüm kainat
Yasla sırtını
Hayran gözlerle endamını süzen
O Kaptanın havalı apoletlerine…

(Yıldıray Kızıltan)