RUHUM CAN ÇEKİŞİYOR...!Sevdanın kuyusunda bekliyorken felahı Beni dipsizde dibe iter oldu sözlerin Kayboldum bir fezada sen çekerken silahı Cehennem ateşinden beter oldu gözlerin Bir damla olmazmışsın bu sevdam toprak olsa Bahtımın güneşisin...! diyordum sana oysa Bu aşkın uğruna ben az mı gözyaşı döktüm Bir kez sevip sarmadın gözümden yaşı silip Sana kaç kez yalvardım söyle kaç kez diz çöktüm Seni cana sarmıştım derdime derman bilip Nasıl kıydın sevdama nasıl yaktın sinemi Beklerken yüreğime bitmiş aşkların emi Zoruma da gitmezdi sevmedim yar deseydin Taş basardım bağrıma yalnızlığı sarardım Bu vehimler olmazdı ne vardı söyleseydin Yaralı yüreğime başka çare arardım Canımda can yanığı gün bitiyor şafakta Ruhum can çekişiyor...! zebaniler afakta Yüreğimde çağlarken bitti dedin bir anda Katran karası zifti çaldı ruhuma felek Aldanışım parladı yakomozlu ummanda Geçirdi pençesini can aldı kara melek Anladım en sonunda verirken candan canı Dökerken damla damla sol yanımdan al kanı ELİF KESKİN (KARABULUT) ŞİİRLERİN ŞAİRİ.... ŞİİRİME YORUMUYLA CAN VEREN ’ HAVA AVCI KÖSEOĞLU’ NA ’ SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMLE.... |