bir kış masalı anlat bana
kahramanları hayali olmasın
içinde yalnız ikimiz olan
birbirine sevgiyle bakan
tüm yalanlardan arınmış olsun
öyle bir sevgi sun ki bana
karşılığında koskoca bir yürek bulsun
akşamın alaca karanlığında
hafif bir meltem esintisinde
el ayak çekilince içime dolsun
sadece nefesimiz değil bedenlerimiz de yorulsun
ve öylece sabah olsun
tut ellerimi sımsıkı bırakma sakın
yusufun düştüğü kuyuya koma beni
sen de zindanlara atma
babilin asma bahçelerin de bekletme
yollarına baktırma gelmeyeceğini bile bile
çöl sıcaklarında kör etme beni

seni öyle çok sevdim ki
bilemezsin anlamazsın sen
görmen lazım bende ki seni
acıların en acısı nedir bilir misin
hani uzun bir sessizlik olur
kelimeler tükenir
dudak ucuyla bitti denir ya
belli etmesen de kaskatı keslirsin
işte o an dünyayla ilişkin kesilir
tükendiğin bittiğin andır
o çok sevdiğin yoktur ve olmayacaktır
istemesen de son noktayı koymuştur artık
boşuna bekleme gelmeyecektir


Refik
10.12.2013
İstanbul

Şiirimi seslendirip nefes olan
Sayın Ayşegül aşkım karagöz şencan hanım efendiye çok teşekkür ederim.